وکیل تهران

وقف در لغت یعنی ایستاده ماندن و نگاه داشتن چیزی و در اصطلاح فقهی به آن تحبیس‌المال و تسبیل المنفعه می‌گویند که به معنای حبس عین مال و تسبیل منفعت آن است.قانون مدنی در ماده 55 عنوان می‌دارد که: «وقف عبارت است از اینکه عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود.»مقصود از حبس عین و تسبیل منفعت در تعاریف فوق آن است که پس از وقوع عقد وقف عین مالی که مورد وقف قرار گرفته، مطلقاً دیگر امکان هیچ نوع نقل و انتقالی نخواهد داشت و مراد از تسبیل منفعت، صرف منفعت در راه خیر است.

وقف چهار رکن اساسی دارد که عبارت است از:

• صیغه وقف
• واقف
• موقوفُ به
• قصد و رضای طرفین
• موقوف‌علیه

صیغه وقف

بنابر قول اکثر فقها بیان لفظ (وقفت) در وقف کافی به نظر می‌رسد، اعتبار صیغه در وقف از آن جهت است که وقف را نوعی از تملیکات می‌دانند و هر تملیکی نیاز به صیغه دارد ولی در صیغ? وقف، لفظ یا الفاظ خاص ضرورت ندارد. در وقف لازم نیست صیغه به زبان عربی خوانده شود، بلکه مثلاً اگر بگوید، زمینی را وقف کردم و موقوف علیه یا وکیل بگوید، قبول کردم وقف صحیح می‌باشد.

ادامه مطلب در:وقف چیست به زبان ساده