پلاک ثبتی چیست؟

جهت شناسایی املاک و اراضی، ابتدا اداره ثبت اسناد و املاک محل وقوع ملک را ارزیابی و سپس تقسیم و طبقه بندی می نماید.تقسیم بندی فوق الذکر از استان شروع و به واحدهای کوچک ختم می شود که واحدهای کوچک را یک بخش می نامند. بخش های ثبتی نیز به قطعه تقسیم می شوند و برای قطعات اصلی کد شناسایی یا یک شماره تعیین می شود. وجود تعداد املاک بسیار زیاد نهایتاً منجر به این شد که برای هر ملکی یک شماره اصلی تعیین شود و یک شماره فرعی. ترکیب شماره اصلی و فرعی تحت عنوان شماره پلاک ثبتی نامیده می شود.ََ

پلاک ثبتی چه تفاوتی با شمار? تفکیکی دارد؟

شمار? پلاک ثبتی متشکل از دو قسمت اصلی و فرعی می باشد. البته این امکان نیز وجود دارد که قطع? اصلی یک‌پارچه باقی و شماره فرعی نداشته باشد. درهرصورت پلاک ثبتی متشکل از دو قسمت اصلی و فرعی است منتها شماره قطعه تفکیکی وقتی است که ملک ثبت شده‌ای به وسیله سازمان کل ثبت اسناد و املاک به دو یا چند قطع? کوچکتر تقسیم گردد و در صورت‎ مجلس شماره‌ای برای آن قطعه تفکیک شده تعیین می گردد که به آن شمار? قطع? تفکیکی می‌گویند. شمار? تفکیکی را شمار? قطعه هم نامیده اند و از عدد 1 شروع و به تعداد قطعات، ادامه پیدا خواهد نمود.هر قطع? تفکیکی جداگانه قابلیت تملک داشته و برای آن می توان سند مالکیت شش دانگ از ادار? ثبت محل گرفت.در مورد آپارتمان نیز شمار? قطع? تفکیکی، ردیف صورت‌ مجلس تفکیکی است که در سند، بنچاق، صورت مجلس و یا نقش? تفکیکی نوشته می شود.

ادامه مطلب در:   پلاک ثبتی چیست و نحوه اخذ پلاک ثبتی چگونه است؟

تخلیه ید و خلع ید چه تفاوتی دارند؟

دو دعوای خلع ید و تخلیه به جهت شباهت هایی که به هم دارند گاه به اشتباه به جای هم این دعاوی اقامه می شوند به همین دلیل پیشنهاد می کنیم از وکیل متخصص در امور ملکی استفاده نمایید زیرا انتخاب عنوان دعوا اگر اشتباه باشد شما وقت و هزینه ای را بیهوده مصرف نموده اید. تفاوتهای دو دعوای تخلیه ید و خلع ید عبارتند از:

1. ارکان دو دعوای تخلیه و خلع ید با هم متفاوتند. خلع ید ناشی از غصب است و شخصی که ملک شما را تصرف به ناحق کرده و شما خلع ید او را می خواهید تصرفش ناشی از غصب است منتها در دعوای تخلیه تصرف فرد متصرف ناشی از عقد و قرارداد اجاره است.
2. دعوای تخلیه ید یک دعوای غیرمالی است و هزینه دادرسی کمتری دارد منتها خلع ید یک دعوای مالی است و هزینه دادرسی آن بیشتر از تخلیه است.
3. تفاوت دیگر دو دعوا تفاوت در مرجع رسیدگی است. دعوای خلع ید باید در دادگاه محل وقوع ملک مطرح گردد و دعوای تخلیه در شورای حل اختلاف محل وقوع ملک مطرح می‌شود.
4. تخلیه دستور است و خلع ید حکم است یعنی تصمیم دادگاه ممکن است به شکل دستور باشد و ممکن است حکم باشد که در تخلیه تصمیم دادگاه به شکل دستور است و در خلع ید به صورت حکم.

شرایط و نحوه طرح دعوای تخلیه

موارد تخلیه در قانون روابط موجر و مستاجر 1356 عبارتست از:

1. تخلیه به جهت انتقال به غیر: مطابق قانون روابط موجر و مستأجر 1356 موجر می‌تواند علیه مسناجر دعوای تخلیه مطرح نماید به جهت انتقال مورد اجاره به فرد دیگر. طبق ماده 19 قانون روابط موجر و مستأجر 1356 مستأجر محل تجاری مشمول این قانون حق انتقال مورد اجاره را به دیگری ندارد، بنابراین اگر مستأجر بدون حق انتقال مندرج در اجاره‌نامه یا اخذ اجازه از مالک یا دادگاه، اقدام به انتقال نماید مالک می‌تواند تخلیه او را از دادگاه بخواهد و با پرداخت نصف حق کسب و پیشه و تجارت محل را تخلیه نماید.

تعهد» یک رابطه حقوقی است که به موجب آن شخص می‌تواند انجام یا عدم انجام آن را از دیگری بخواهد. تعهد اختصاص به امور مالی ندارد و هم تعهدات مالی داریم و هم تعهدات غیرمالی.

تعهد دارای سه رکن است:

• موضوع؛ موضوع تعهد انجام یا خودداری از انجام کاری یا انتقال مال می‌تواند باشد.
• طرف تعهد؛ تعهد دارای دو طرف است، متعهد یا مدیون و متعهدله یا دائن.
• رابطه حقوقی؛ سومین رکن تعهد رابطه حقوقی میان متعهد و متعهدله است.

تعهد رابطه مستقیم با حق دینی دارد. رابطه حقوقی میان دائن و مدیون به لحاظ مدیون، تعهد و به لحاظ دائن، حق دینی نامیده می‌شود.

زمان انجام تعهد

1.  حال: فاقد سررسید است و فوراً باید انجام شود، فوریت عرفی مقصود است.
2. مؤجل: برای اجرای آن موعدی در آینده تعیین شده باشد (سررسید یا اجل)
3. عندالمطالبه: اختیار انجام تعهد با متعهد له است مانند مهریه عندالمطالبه.در مورد تعهدات عندالمطالبه و تعهدات پولی (وجه نقد) متعهد له باید پرداخت را مطالبه کند و موعد هم رسیده باشد، اما در مورد تعهدات با اجل معین یا حال متعهد باید خود حسب مورد فوراً یا در سررسید تعهد را انجام بدهد.

اگر قراردادی به صورت مطلق باشد و در مورد موعد اجرا ساکت باشد چه باید کرد؟ اختلاف نظر است و باید اصل را بر حال بودن گذاشت.تعهد عندالمطالبه است و متعهد له باید انجام آن را از متعهد درخواست کرده باشد، تا متعهد ملزم به اجرای تعهدات قراردادی شود و به واسطه عدم انجام آن بتوان وی را ملزم به جبران خسارت نمود.

بار اثبات یا عدم انجام تعهد

آیا باید متعهد انجام تعهد را اثبات کند تا از مسئولیت جبران خسارت رهانیده شود یا اینکه باید متعهد له نقض عهد را اثبات کند تا بتواند جبران خسارت را مطالبه کند؟

در اقسام مختلف عقد متفاوت است:

• موضوع تعهد نقل و انتقال یک مال باشد: بار اثبات انجام تعهد به عهده متعهد است.
• موضوع تعهد انجام یک عمل باشد.
• تعهد به وسیله: بار نقض عهد به عهده متعهد له است  تعهد به نتیجه : بار اثبات وفای به عهد به عهده متعهد است
• موضوع تعهد خودداری از انجام یک فعل باشد: متعهد له باید نقض تعهد را اثبات کند.

ادامه مطلب در:   

الزام به انجام تعهد در قرارداد

نحوه درخواست تامین دلیل

درخواست تامین دلیل می تواند کتبی یا شفاهی باشد پیش از اقامه دعوا یا هنگام دادرسی باشد. درخواست تامین دلیل در صلاحیت دادگاهی است که دلایل و امارات در حوزه آن واقع است مگر در نقاطی که شورای حل اختلاف تشکیل شده باشد که در این صورت باید به شورای مزبور داده شود. درخواست تامین دلیل که پیش از اقامه دعوا به دادگاه داده می شود چون باید در دفتر ثبت دادخواست های دفتر کل ثبت شده و به شعبه ای ارجاع شود باید الزاماً در برگ چاپی مخصوص نوشته شود همچنین درخواست تامین دلیل که پس از اقامه دعوا به دادگاه داده می شود چون باید به دادگاهی داده شود که دلایل و امارات در حوزه آن است باید روی برگ دادخواست نوشته شود.

شرایط تأمین دلیل

تامین دلیل شرایطی دارد، شرایط تامین دلیل عبارتست از:

1. حتما باید دلیل موجود باشد: تأمین دلیل حفظ دلیل موجود است و قرار نیست دلیل تحصیل شود، این دلایل ممکن است استماع شهادت شهود، تحقیق از مطلعین، اخذ نظریه کارشناسان و… باشد.
2.  احتمال بدهیم که دلیل ممکن است از بین برود: اگر استفاده از دلایل موجود بعدها با شخصی انجام شود باید آن را حفظ کرد. اگر دلیل به گونه ای باشد که بعدها نتوان به همان شکل از آن استفاده نمود تأمین دلیل لازم است، در غیر این صورت موردی برای تأمین آن نیست.
3. برای تامین دلیل مانعی وجود نداشته باشد: تأمین دلیل زمانی به عمل می‌آید که از آن جلوگیری نشود. مثلاً، پیمان‌کار ساختمان اجازه ورود به ساختمان جهت صورت‌برداری از کارش را ندهد در این صورت نمی‌توان از قوای عمومی استمداد نمود مگر اینکه دادگاه پس از احراز ترتیبی دهد که قرار با کمک مأمورین نیروی انتظامی و… احراز شود.

زمان طرح درخواست تامین دلیل و مرجع صالح

درخواست تامین دلیل را هم در هنگام دادرسی می توان تقدیم کرد و هم پیش از اقامه دعوا. مرجع صالح نیز همانگونه که ذکر شد دادگاهی است که دلایل و امارات در حوزه آن واقع شده اند. تامین و حفظ دلایل و امارات در صلاحیت شورای محلی است که دلایل و امارات در حوزه آن واقع است.

برای چه اموری می توان درخواست تامین دلیل داد؟

دلایل و اماراتی که می توان درخواست و دستور تامین آنها را داد به شیوه ای تمثیلی نه احصایی در ماده149 قانون آیین دادرسی مدنی آمده است و «…. از قبیل تحقیق محلی و کسب اطلاع از مطلعین و استعلام نظر کارشناسان یا دفاتر تجاری یا استفاده از قراین و امارات موجود در محل یا دلایلی که نزد طرف دعوا یا دیگری است…»می باشد. در قرار تامین دلیل باید دلایل و امارات موضوع تامین تصریح شود تا محدوده وظایف و اختیارات مامور مجری قرار مشخص بوده و اجرای قرار از این نظر با دشواری روبرو نشود.

تأمین دلیل خسارات وارده به اتومبیل زیان‌دیده

 با توجه به این‌ که مطابق مواد 1 و 2 قانون مسئولیت مدنی هرکس بدون مجوز قانونی عمداً یا در نتیجه بی‌احتیاطی موجب ضرر مادی دیگری شود، مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود است. در فرض سؤال شخص زیان‌دیده مدعی است که قسمتی از خسارات وی را بیمه تأمین کرده که با این تقدیر می‌تواند نسبت به مازاد خسارت، دعوای حقوقی طرح و اقامه کند. شرکت بیمه نیز در حدودی که پرداخت بیمه کرده است به قائم‌ مقامی متضرر، می‌تواند مطالبه خسارت کند.

ادامه مطلب در:

بررسی درخواست تامین دلیل

اقسام دستور موقت

دستور موقت انواع مختلفی دارد ولی این انواع از سه حالت خارج نیست. دستور موقت می تواند توقیف مال باشد یا انجام عمل می‌تواند باشد. همچنین ممکن است عدم انجام عمل باشد. با توجه به این که صدور دستور موقت بر ممنوعیت نقل و انتقال ملک به منزله توقیف آن است با لحاظ ماده 316 ق.آ.د.م.1379 حکم ماده 56 ق.ا.ا.م. مبنی بر بطلان (عدم نفوذ) نقل و انتقالات قطعی و شرطی و رهنی نسبت به مال توقیف شده به نقل و انتقالات نسبت به مالی که دستور موقت بر ممنوعیت نقل و انتقال آن صادر شده نیز تسری دارد.

در چه مواردی دستور موقت صادر می گردد؟

دستور موقت در دو مورد صادر می شود:

1. هرگاه تعیین تکلیف نسبت به موضوع و اموری فوریت داشته باشید.
2. هرگاه ذینفع درخواست نماید.

و افراد ذیل می توانند درخواست صدور دستور موقت بنمایند:

• خواهان (مدعی)
• طرح کننده دعوای متقابل
• خواهان دعوای اضافی
• وارد ثالث
• کسی که درخواست جلب ثالث می‌نماید.

چه زمانی می توان دستور موقت را درخواست نمود؟

دستور موقت را می توان پیش از تقدیم دادخواست نسبت به اصل دعوا مطرح نمود. (م 318 ق.آ.د.م.) قبل از اقامه دعوا به این صورت است که در این صورت دستور موقت در برگ های چاپی مخصوص تنظیم و تقدیم می شود. (م 318 ق.آ.د.م.)همچنین  دستور موقت را می توان ضمن دادخواست راجع به اصل دعوا مطرح نمود. (م 311 ق.آ.د.م.) ضمن اقامه دعوا به این صورت است که در این صورت در خود دادخواست تقدیمی راجع به صل دعوا مطرح می شود. دستور موقت را می‌توان پس از اقامه دعوا مطرح نمود (مستنبط از م 313 ق.آ.د.م.)

دستور موقت پس از اقامه دعوا به دو صورت است

1.  شفاهی: در حین دادرسی بوده و در صورتجلسه قید و به امضای درخواست کننده می‌رسد.
2. کتبی: که بصورت کتبی و جدا از دادخواست اصلی راجع به دعوا مطرح می شود.

شرایط دستور موقت چیست؟

• دستور موقت در صورتی صادر می شود که ذینفع آن را از دادگاه درخواست نموده باشد.
• دستور موقت باید در اموری صادر شود که تعیین تکلیف آن فوریت دارد. (م 310 ق.آ.د.م.)
• دادگاهی دستور موقت را صادر می کند که صالح به رسیدگی به اصل دعوا نیز می باشد.
• درخواست صدور دستور موقت مستلزم پرداخت هزینه دادرسی معادل دعاوی غیر مالی است.
• اشکالاتی که در جریان اجرای احکام پیش بیاید و محتاج به دستور فوری است.
• اشکالاتی که در جریان اسناد لازم الاجرای اداره ثبت پیش می آید.

ادامه مطلب در:     دستور موقت چیست؟